با حمایت بنیاد علوی؛ صنعت مغفول مانده قالی بافی در لنده جان دوباره گرفت
شنبه 31 اردیبهشت 1401

با استقرار بنیاد علوی در شهرستان لنده امیدها به بیداری صنعت خاموش شده ی پر از هنر و زیبایی زنان لنده ای زنده شد که در ادامه با محوریت تشکیل تعاونی صنایع دستی و برنامه ریزی های منسجم ضمن شکوفایی و بالا رفتن دوباره دارهای قالی سایر رشته ها نیز رونق گرفت تا صنایع دستی این منطقه شکل تازه ای بخود بگیرد.

صنایع دستی شهرستان لنده در طول تاریخ مردمان این دیار گنجینه ای از هنر و ظرافت بود بطوریکه که سالها پیش در هر خانه ای که وارد می شدیم خلاقیت و زیبایی را لمس میکردیم و خانه های بسیار دارهای قالی می درخشید و کمک خرج زندگی یک خانواده بود.

صنایع دستی استان کهگیلویه و بویراحمد در کنار آثار تاریخی و گردشگری بکر آن در طول تاریخ زبانزد بوده است.

نوع زندگی و جمعیت بالای مناطق روستایی و عشایری باعث می شد تا این منطقه از کشور به‌ عنوان یکی از مهم‌ترین قطب‌های فعالیت صنعتگران با محوریت هنرنمایی زنان روستایی، عشایری و حتی شهری در حوزه صنایع دستی ایران شناخته شود.

در این استان شهر لنده از جمله ی مناطقی بود که همیشه صنایع دستی آن رونق چشمگیری داشت و یکی از قطب‌های اصلی قالی بافی استان  شهر لنده بود که اگر بخواهیم مستند به این ظرفیت اشاره کنیم استقرار کارگاه های بسیار قالی بافی توسط سرمایه گذاران غیرا بومی از استان های چون قم و تهران و… در این شهرستان گواه این ادعاست.

امّا تحت تاثیر عوامل بسیاری از جمله ی قطع ارتباط سرمایه گذاران بیرونی، تامین سخت مواد اولیه برای زنان این منطقه محروم، نبود دوره های آموزشی برای نسل های جدید روند تولید صنایع دستی را کند و کند تر کرد و طی دو سال اخیر کرونا نیز باعث شد باقی مانده ی کارگاه های زنان و دختران لنده ای به یکباره تعطیل شوند و صنایع دستی و خصوصا قالی بافی در لنده به خواب عمیقی رفت.

در گام نخست رسته ی صنایع دستی که از رسته های مغفول شده یک دهه ی گذشته در این شهرستان بود پس از بررسی های میدانی و تحلیل های دینامیکی با احصای همه ظرفیت های قشر بانوان” خصوصا بانوان در مناطق روستایی” فعال شد و در قدم اول ۹۰ نفر از علاقمندان به این  حوزه شبکه بندی شدند.

در ادامه و پیوست برنامه ریزی های منسجم ذیل این تعاونی، شبکه ی قالی بافان با ایجاد اشتغال مستقیم برای ۴۰ نفر و شبکه خیاطان با ایجاد اشتغال مستقیم برای ۲۰ نفر به صورت ایجادی و ۳۰ نفر بصورت توسعه ای فعالیت خود را آغاز تا دوباره این صنعت در شهرستان به کمک خانواده ها بیاید و با درآمد ۲۰ تا ۴۰ میلیون ریالی در ماه زنان خانه دار کمک خرجی برای زندگی داشته باشند.

حمایت های بنیاد علوی تنها به بستن و راه اندازی دارهای قالی در این منطقه ختم نشد و همزمان برگزاری کلاس های آموزشی مرتبط در ۴۰ رشته ادامه یافت تا خوشبختانه ضمن شکوفایی صنعت قالی دستی، زنان و دختران مستعد و علاقمند به خیاطی، چرم و کیف دوزی، نمد دوزی، کاموا بافی و حصیر بافی کارگاه هایی برای خود راه اندازی کنند و قشر زیادی از قبل این کارگاه ها کسب درآمد نمایند.

تعاونی صنایع دستی نهاد آبادانی و پیشرفت لنده پس از شبکه بندی و در کنار آموزش ها، هنرآموزان خود را تنها نگذاشت  و ضمن تامین مواد اولیه ی مورد نیاز برای آنان اقدام به خرید تضمینی و  فروش محصولات تولیدی آنان کرد که بخش عمده ای از دغدغه ی هر بازاری همین فروش محصولات است.

حمایت و پشتیبانی های که باعث گردید هنر زیبا و امّا مغفول مانده ی زنان هنرمند این دیار بار دیگر رونق بگیرد و پس از سالها دوباره قالی دست بافت این منطقه از کشور به چرخه ی تولید بازگردد و بسیاری مشاغل خانگی دیگر نیز رونق گیرد./ منبع: تابناک

/www.alavi-bonyad.com/3404/